Ciethoenzvaiz

Ciethoenzvaiz《牛魂节》

Vahcuengh

Ciethoenzvaiz mboujdanh hawj duzvaiz yietbaeg, vanzlij daegbied saeqsim dajleix. Haetromh, gyoengq lwgnyez caeuxcaeux couh langh vaiz ok riengh, yien duzvai bae daengz ndawlued roxnaeuz lajbya, youzcaih duz de gwn nywj, mbouj ndaej hat roxnaeuz aeu bien fad de. Bouxlaux cix coih riengh vaiz, daeh haexvaiz, baet seuq ndaw riengh, caiq vanq di hoi, hawj ndaw riengh youh seuq youh hawq. Mbangj lij daegdaengq bae gvej nywj oiq ma, faet di raemxgyu le gueng duzvaiz, lij miz mbangj aeu gyaeqgaeq laeujvan caeuq haeuxnaengj hajsaek hawj duzvaiz gwn. Miz mbangj aeu baeh baeh duzreiz, aeu youzcaz led baksieng duzvaiz daengj. Ginggvaq bouxcawj saeqsim dajleix, duzvaiz youh dauq ndangcangq rengzrwd.

Vahgun

牛魂节不但让牛休息，还特别细心打理。天刚亮，各个孩子早早地就把牛放出牛栏，牵牛到山里面或者山下，任由它吃草，不能骂或者用鞭子打它。老人就修理牛栏，搬牛粪，扫干净牛栏，再洒一些石灰，让牛栏干净又干燥。还特意去割嫩草，洒点盐水，喂牛吃，有的要鸡蛋、甜酒还有五色糯米饭让牛吃。在要篦梳去梳虱子，要油茶涂抹牛的伤口等。经过主人精心打理，牛的身体变得强壮有力。